top of page
Αναζήτηση

Li Edelkoort: Ο Κοροναϊός προσφέρει "κενή σελίδα για μια νέα αρχή"




Σύμφωνα με την πρόγνωση της Li Edelkoort: «H επιδημία του κοροναϊού θα οδηγήσει σε παγκόσμια ύφεση σε κλίμακα που δεν έχουμε βιώσει ως τώρα, αλλά θα επιτρέψει τελικά στην ανθρωπότητα να επαναφέρει τις αξίες της».


Li Edelkoort είναι γεννημένη στην Ολλανδία και είναι μια από τις πιο διάσημες στο κόσμο ειδική αναλύτρια τις παγκόσμιες τάσεις της μόδας και του σχεδιασμού, πρωτοπόρος σε αυτής της ξεχωριστής κατηγορίας «ειδικών της μόδας» και ιδιοκτήτρια της «Trend Forecasting Agency – Edelkoort Inc.» στη New York City.


Η Lidewij Edelkoort (συχνά αποκαλούμενη Li) μιλώντας με τον δημοσιογράφο Marcus Fairs από το «Dezeen» αναφέρει ότι αυτός ο ιός προκαλεί «καραντίνα κατανάλωσης» και θα έχει βαθιές πολιτιστικές και οικονομικές επιπτώσεις.

«Οι άνθρωποι θα πρέπει να συνηθίσουν να ζουν με λιγότερα αγαθά και να ταξιδεύουν λιγότερο, καθώς ο ιός αυτός διαταράσσει τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού και τα δίκτυα μεταφοράς.»


"Καραντίνα κατανάλωσης"


"Φαίνεται ότι μαζικά μπαίνουμε σε μια “καραντίνα κατανάλωσης” όπου θα μάθουμε να είμαστε ευτυχισμένοι μόνο με ένα απλό φόρεμα, να ανακαλύπτουμε τα παλιά μας αγαπημένα ρούχα που έχουμε, να διαβάζουμε ένα ξεχασμένο βιβλίο και να μαγειρεύουμε στο σπίτι για να κάνουμε την ζωή όμορφη», είπε η Εδελκοορτ.

“Ωστόσο, ο ιός έδειξε επίσης πώς η οικονομική αναστάτωση ή η οικονομική κατάρρευση θα μπορούσε να έχει περιβαλλοντικά οφέλη. Οι πρόσφατες φωτογραφίες από το αέρα πάνω από την Κίνα έδειξαν πως για δύο μήνες χωρίς παραγωγή ο ουρανός καθάρισε και αυτό επέτρεψε στους ανθρώπους να αναπνεύσουν και πάλι", λέει η Εδελκοορτ, αναφερόμενη στο γεγονός ότι οι εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα και η ρύπανση από την κινεζική βιομηχανία έχουν μειωθεί .

"Αυτό σημαίνει ότι ο ιός θα δείξει πώς η επιβράδυνση, ακόμα και η παύση λειτουργίας μπορούν να δημιουργήσουν ένα καλύτερο περιβάλλον το οποίο σίγουρα θα είναι ορατό σε μεγάλη κλίμακα."


"Θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αργούς ρυθμούς"


«Χάρη στον ιό, ελπίζω να εφαρμοστεί ένα άλλο καλύτερο σύστημα με μεγαλύτερο σεβασμό στην ανθρώπινη εργασία και τις συνθήκες που τη συνοδευθούν.


Ως κύριο η πρωτογενή στόχο για τον εν λόγο ιό, λόγω της ηλικίας μου και του ιστορικού των αναπνευστικών ασθενειών που έχω, γνωρίζω τους άμεσους κινδύνους και τις απειλές που αυτό αντιπροσωπεύει για την ανθρωπότητα. Και είμαι πολύ λυπημένη για τις οικογένειες των ανθρώπων που έχουν ήδη χάσει τη ζωή τους στην καταπολέμηση της νέας αυτής ασθενείας. Ας ελπίσουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν πέθαναν μάταια, καθώς ο κόσμος θα επιδιώξει να αναστήσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια του και την επιβίωση.

Δυστυχώς, αυτή η καταστροφή δεν έχει άμεση λύση. Θα πρέπει να συλλέξουμε τα συντρίμμια και να εφεύρουμε τα πάντα από την αρχή αφού βάλουμε τον ιό υπό έλεγχο.


Ο αντίκτυπος της μόλυνσης θα μας αναγκάσει να επιβραδύνουμε το ρυθμό, …θα μας αναγκάσει να αρνούμαστε να ταξιδεύουμε με αεροπλάνα, να δουλεύουμε από τα σπίτια μας, να ψυχαγωγούμε μόνο ανάμεσα σε στενούς φίλους ή οικογένειες, να μαθαίνουμε να είμαστε αυτάρκεις, ανεξάρτητοι, προσεκτικοί και συνειδητοί.

Ξαφνικά, τις παρουσιάσεις μόδας φαίνονται παράξενα και εκτός τόπου, οι διαφημίσεις ταξιδιών που μας ακτινοβολούν από την οθόνη του υπολογιστή μας φαίνονται επιθετικές και γελοίες, η σκέψη των μελλοντικών έργων είναι τόσο ασαφής και τόσο μη πειστική: άραγε, θα έχει νόημα; Κάθε καινούργια ημέρα θέτει υπό αμφισβήτηση κάθε σύστημα που γνωρίζουμε από τη γέννησή της και είμαστε υποχρεωμένοι να εξετάσουμε την ενδεχόμενη κατάρρευση της.


Εδώ και μερικά χρόνια καταλάβαμε ότι προκειμένου να επιβιώσουμε ως ανθρώπινο είδος και να διατηρήσουμε την υγεία του πλανήτη, πρέπει να κάνουμε δραστικές αλλαγές στον τρόπο που ζούμε, ταξιδεύουμε, καταναλώνουμε και ψυχαγωγούμαστε.

Δεν υπάρχει τρόπος να συνεχίσουμε να παράγουμε όσο το δυνατόν περισσότερα αγαθά και να έχουμε τις πολλές πλούσιες επιλογές που έχουμε συνηθίσει.

Μεταξύ των νεότερων γενεών υπάρχει αυξανόμενη συνειδητοποίηση ότι η ιδιοκτησία και η αποθεματοποίηση των ρούχων και των αυτοκινήτων δεν είναι πλέον ελκυστική..

Αλλά με κάποιο τρόπο η ανθρώπινη ψυχή είναι ανθεκτική και θέλει να δοκιμάσει…θέλει να τεστάρει εάν τα πράγματα απλώς θα λυθούν, θα περάσουν από μόνα τους περιμένοντας και σπαταλώντας το χρόνο που μας απέμεινε, ενώ κάνουμε «μπίζνες» όπως συνήθως. Ως εκ τούτου, η ξαφνική διακοπή σε όλα αυτά από τον κοροναϊό παίρνει τις αποφάσεις από τα χέρια μας και απλά θα επιβραδύνει τα πράγματα σε ένα τρομακτικό ρυθμό στην αρχή. Δεν είμαστε πλέον συνηθισμένοι να κάνουμε τα πράγματα χωρίς να βιαζόμαστε, περιμένοντας απαντήσεις, ψάχνοντας για λύσεις ή παράχοντας στις πίσω αυλές μας. Οι δεξιότητες αυτοσχεδιασμού και η δημιουργικότητα θα καταστούν τα υψηλότερα και περιζήτητα ευεργετικά.


Πολλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει στον κόσμο και στην οικονομία μας αυτή τη στιγμή. Στις επιχειρήσεις, μέχρι και 90% όλων των προϊόντων είναι κατασκευασμένα στην Κίνα από πετρελαϊκές ουσίες όπως πλαστική ύλη και πολυεστέρας. Σύντομα θα δούμε τα ράφια άδεια από παπούτσια, τηλέφωνα, ρούχα….ακόμη και από οδοντόκρεμα. Θα έχουμε έλλειψη από των ιατρικών προμηθειών και θα δούμε μια παύση στην ατελείωτη παραγωγή των άσχημων αναμνηστικών και των άχρηστων πλαστικών σακουλών.


Οι ατελείωτες κινεζικές εξαγωγές των συνθετικών σαρίνων προς την Ινδία και τα πλαστικά οικιακά αντικείμενα προς την Αφρική, οι οποίες έχουν διαταράξει σοβαρά τις τοπικές οικονομίες εκεί και έχουν δημιουργήσει μεγάλη ανεργία (και ρύπανση) κατά τη διάρκεια των ετών, μπορεί επίσης να σταματήσουν, ενδεχομένως φέρνοντας νέες ευκαιρίες για τοπική δραστηριοποίηση και παραγωγή.


Θα είμαστε σε θέση να έχουμε μια κενή σελίδα για μια νέα αρχή, επειδή πολλές εταιρείες και χρήματα θα εξαλειφθούν στη διαδικασία επιβράδυνσης. Η ανακατεύθυνση και η επανεκκίνηση της ύπαρξης μας θα απαιτήσουν μεγάλη διορατικότητα και τόλμη για την οικοδόμηση μιας νέας οικονομίας με άλλες αξίες και τρόπους χειρισμού της βιομηχανίας παραγωγής, των μεταφορών, της διανομής και του λιανικού εμπορίου.»


Στο ερώτημα «Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί στους επόμενους μήνες?» Li Edelkoort απαντάει ως εξής :

«Προς το παρόν παρατηρείτε περαιτέρω παύση ή αναστολή δραστηριότητας της κοινωνίας, ανά χώρα. Το θερμότερο νότιο ημισφαίριο φαίνεται να είναι καλύτερα προετοιμασμένο, αλλά σίγουρα ακόμα δεν το γνωρίζουμε αυτό. Θα πρέπει να εξοικειωθούμε και να καταφέρουμε να ζήσουμε μια ζωή με λιγότερες ειδήσεις, λιγότερα νέα εμπορεύματα, λιγότερα ενημερωτικά δελτία και αναδυόμενα παράθυρα. Θα πρέπει να «κλωτσήσουμε» όλες τις συνήθειες μας σαν να κάνουμε αποτοξίνωση από τα ναρκωτικά.»


«Ως εκ τούτου, αν είμαστε σοφοί - που δυστυχώς τώρα ξέρουμε ότι δεν είμαστε - θα ξεκινήσουμε και πάλι με νέους κανόνες και κανονισμούς, επιτρέποντας στις χώρες να επιστρέψουν στην τεχνογνωσία τους και στης ιδιαίτερες ποιότητες τους, εισάγοντας της σπιτικής βιομηχανίας η οποία θα ευδοκιμήσει και θα εξελιχθεί σε έναν αιώνα της τέχνης και χειροτεχνίας, όπου η χειρωνακτική εργασία θα επικρατήσει έναντι όλων των άλλων.


Η ρυθμιζόμενη διακοπή λειτουργίας εγκαταστάσεων παραγωγής για δύο μήνες το χρόνο μπορεί να είναι μέρος αυτής της ιδέας. καθώς και τα συλλογικά δημιουργικά εργαστήρια τα οποία να δημιουργούν ιδέες για πολλά εμπορικά σήματα ταυτόχρονα, βοηθώντας με αυτό τον τρόπο το περιβάλλον και την οικολογία.

Οι τοπικές βιομηχανίες και δραστηριότητες θα αποκτήσουν δυναμική, όπως και οι πρωτοβουλίες που βασίζονται στον άνθρωπο μέσον συστήματα ανταλλαγής προϊόντων και “ανοικτά τραπέζια” (open tables), αγορές αγροτών, εκδηλώσεις δρόμου, διαγωνισμούς χορού και τραγουδιού θα αυξάνονται και θα κυριαρχήσει η αισθητική του DIY (do-it-yourself). Η μελλοντική πρόβλεψή μου για την Εποχή του Ερασιτέχνη φαίνεται να έρχεται πολύ πιο γρήγορα από όσο περίμενα.


Νομίζω, πως θα πρέπει να είμαστε πολύ ευγνώμονες για το ιό, διότι αυτή μπορεί να είναι η αίτια να επιβιώσουμε σαν είδος.»


Συντάκτης: Marianna G. Sykoudis

Πηγή: Dezeen

Photo is by Koen Hauser

 
 
 

Comments


bottom of page